که مرا سوز فراق است و تو گویی که تب است...

بوی خاک بلند می شود

باران است که محکم به شیشه ی ماشین می کوبد

هوای اینجا همیشه بغض دارد

انگار هر روز منتظر مسافری ست که بیاد که مدام شهر را اب و جارو می کند 

ترافیک شدید میشود سینی شیرینی و شربت است که دست به دست می چرخد

کاسه ی چشمانم داغ میشود ارام می بندمشان

کسی میخواند

السلام علیک یا داعی الله و ربانی ایات

باد می وزد

السلام علیک یا باب الله و دیان دینه

ریسه ها میان بادها می رقصند

السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه

باران از پنجره ی نیم باز به صورتم می خورد

السلام علیک حین تقعد السلام علیک حین ترکع و تسجد

خنکای آل یاسین می سُرد توی صورتم

سلام بر تو سلام بر تو سلام بر تو

از ما منتظران دروغین به تو امام مظلوم سلام

از ما نون به نرخ روز خورها به تو سرگردان بیابان ها سلام

از ما ندبه خوانان متظاهر به تو غریبِ مضطر سلام

از ما شیعیان غافل به تو یاورِ همیشه پشتیبان سلام

ما همینی هستیم که گفتم

ما همینی هستیم که گفتم

ما از انتظار فقط ندبه های جسته گریخته ی جمعه را بلدیم و 

سالی یکبار سینی شیرینی و شربت و ریسه برایت

بعدش اگر بخواهیم خیلی یادت کنیم سه بار به پایمان بزنیم و بگوییم العجل العجل العجل

تو اما غصه نخور ما ته دلمان دوست داریم

دلخوشک های ته دلمان همین فکر امدنت هست انگاه که پرده ی کعبه را در دست می گیری

و صدایت به همه ی ما می رسد

ما تهِ تهِ دلمان فقط به امید تو زنده است

که بیایی 

که نجاتمان دهی

ما ته دلمان فقط تو را می خواهیم ولی ببخش که فراموش می کنیم

که یادمان می رود که چه می خواستیم که در شلوغی شهر گمت می کنیم

تو اما مثل همیشه دست پدری ات را به سرمان بکش

ما خیلی خسته ایم...

پ.ن١:

این جشن ها برای من آقا نمی شود / شب با چراغ عاریه فردا نمی شود

پ.ن٢:

دیده را فایده آنست که دلبر بیند

پ.ن٣:

آخر از باب الجوادت کربلایی می شوم